door Theo Berends
Het nieuwe damseizoen is nu officieel weer begonnen. Na de talrijke zomer damtoernooien, is het nu weer tijd voor de gemiddelde doorsnee dammer, om met je team te starten in de Nationale damcompetities. Denk dat ruim vijfennegentig procent van de dammers pure liefhebbers zijn. Maar hoe bereiden zij zich voor op een nieuw seizoen?
Tegenwoordig kun je via internet van alles vinden, dus ook verschrikkelijk veel leerzaam dammateriaal. Dat was vroeger in de jaren zeventig tachtig wel anders. Dan was je aangewezen op de zaterdag kranten. Daarin kon je een wekelijkse damrubriek aantreffen van de damcoryfeeën. Heden ten dage zijn de meeste damrubrieken verdwenen de kranten. In enkele kranten kun je nog een damrubriek tegen komen. Dagblad van het Noorden en Friesch Dagblad nemen nog wekelijks een damrubriek op. Is toch een soort van cultureel erfgoed wat dreigt te verdwijnen. Echt zonde.
Het damvirus had mij al vroeg te pakken gekregen (1968!). Zo ging ik iedere zaterdag op pad om kranten te scoren. Allereerst bij sigarettenwinkel Pruim in de Vierakkerstraat in Huissen. Die verkochten slechts de Telegraaf, AD en de Volkskrant. Mijn damhonger was schijnbaar nog niet gestild. Dus op mijn fiets richting Arnhem. Daar kocht ik dan bij de kiosk dagbladen Trouw en het NRC-handelsblad. De damrubrieken van Andreas Kuyken in het NRC waren van een bijzondere kwaliteit. Dan ging ik vervolgens ook nog regelmatig langs bij de boekhandel “De Slechte”. Deze boekhandel was gevestigd in het historische pand wat dit voorjaar in vlammen op ging. Daar kon je urenlang in rondstruinen in alle categorieën boeken. Dus ook sportboeken. Dus ook op zoek naar damboeken. En zowaar die vond je daar ook, zij het mondjesmaat. Op een zaterdag kwam ik daar totaal onverwachts Ton Sijbrands tegen. Ik vroeg hem waarna op zoek was. Hij was op zoek na zijn eigen damboek “Ton Sijbrands Dammer”. Mogelijk had hij zijn hele voorraad uitgeleverd aan deze boekhandel. Ook in Arnhem was zijn damboek niet meer te vinden. Voor de liefhebber, ik heb voor paar jaar teug dit damboek online teruggevonden. Zij het alleen de 200 dampartijen van Ton. Weet niet of er nog auteursrechten opzitten zoals in muziekwereld?
Tegenwoordig struin ik internet af. Daar kwam ik ook mijn eigen damboek, wat ik samen met Piet Levels heb uitgebracht tegen. Zij het in een uitgeklede versie. Alleen diagrammen met de oplossingen. Inmiddels bestaat mijn digitale damboekenverzameling, welke van internet geplukt heb op dertien. Al met al genoeg mogelijkheden om goed getraind aan de start van de nieuwe damcompetitie te beginnen. Hoogste tijd voor het wedstrijdverslag van de eerste speelronde.
Voor de eerste ronde stond er voor reserves van VBI een thuiswedstrijd gepland tegen hem reserveteam van HDC Hoogeveen. Een eerste competitiewedstrijd is altijd de lastigste. Omdat je niet weet waar je staat. Sommige dammers hebben aan een zomer toernooi meegedaan. Andere hebben een lange zomerstop gehad en missen dus het wedstrijdritme. Zo’n eerste wedstrijd is ook vaak bepalend voor het vervolg van de competitie. Voor twee jaar terug begonnen met drie overwinningen. Aan het einde mochten wij “de schaal” omhooghouden. Het afgelopen seizoen begonnen we met drie nederlagen en mochten we blij zijn dat we niet degradeerde. Daarom was een goed resultaat in de eerste wedstrijd van cruciaal belang.
De wedstrijd begon niet goed voor de Huissenaren. Na 31 partijen waarin Geert van Aalten 49 punten scoorde, leed zaterdag zijn eerste nederlaag in het tweede team. Geert speelde tegen Nicole de Vries en begon sterk aan de partij. Nicole koos voor een randspel opening met 1.31-26. Het spel kreeg vervolgens een klassiek karakter waarin de Hoogeveenster de aanval koos via het kerkhof. Die ging over in een Ghestem opstelling. Een black-out van Geert koste hem de partij. Als sporter is dat iets wat niet te verklaren is. Het overkomt je gewoon. Zie ook hoe bijvoorbeeld Hein Meijer dit overkwam in het NK een paar jaar geleden. Zelf heb ik dat ook al mogen ondergaan. Kan je verzekeren dat dat niet echt prettig is.
Jan van Loenen deelde vervolgens de punten met Joop Wind. Meestal is Jan wel een speler die het publiek ademloos laat meegenieten. Langdurige partijen met een kansrijk eindspel en vaak als laatste bezig. Dat was dus zaterdag niet aan de orde. De Huissenaar kreeg geen enkele grip op zijn tegenstander. Jan die qua rating toch bovenliggend was, kon geen potten breken en moest genoegen nemen met een puntje.
Willem Hoek nam het op tegen Siebe Kortleven. Ook hier een teleurstellende puntendeling voor de Huissenaar. Willem koos al vroeg voor de aanval, om vervolgens de rand op te zoeken met 11…27-31 Natuurlijk kan dat niet fout zijn, maar echt kansrijk spel levert dat vaak niet op. Gewoon rustig opbouwen van achteruit lijkt een beter plan. Later kiest Willem terecht voor 25…14-19 om te aanval op zijn schijf op 23 te weestaan. Niet veel later kreeg de Huissenaar het lastig en moest zich met 34…25-30 inlaten op een afwikkeling uitmondde in een zes om zes stelling, waar de muziek wel uit was. Dit is niet het spel wat we van Willem gewend zijn. Mogelijk is het ontbreken van wedstrijdritme de oorzaak. Dat kan volgens mij echt veel beter.
De nieuwe teamleider van VBI 2 Joost Hendriksen ging de strijd aan met Maarten Wichgers. Joost speelde strategisch een sterke partij. In zijn kenmerkende speelstijl nam hij het heft in handen. Bouwend aan een sterk centrum, waar zijn tegenstander via de randvelden 25 en 26 de stelling onder controle probeerde te houden. Het was duidelijk waarvoor Maarten na Huissen was gekomen. Joost kon zaterdag helaas het verschil niet maken en moest dus genoegen nemen met een puntendeling.
Vervolgens was het aan Rob Schrooten die speelde tegen Elise Schouten. Rob spelend met zwart koos ook voor de aanval. Het spelbeeld kreeg een flankspel karakter waarbij Rob via de bezetting 27 en 28 het initiatief had. Zelf had in liever 17… 5-10 gespeeld om na 18.34-29 met 18-23 de aanval in stand te houden. En omdat 18.33-29 niet mag, behoudt zwart zijn het initiatief. Niet veel later volgde er een vier om vier en werd de stelling geneutraliseerd en had Rob nog wel iets beter spel maar het was te weinig voor dan een punt.
Onze kopman was ditmaal een vrouw. De power damster Fleur Kruysmulder voerde ons team aan op het eerste bord. Na een jaartje uitgeleend te zijn aan het eerste team zijn we blij dat ze weer voor ons speelt. Fleur speelde afgelopen zaterdag haar 87ste (!) partij dit jaar. Haar grootste succes behaalde ze onlangs door dames kampioen van Nederland te worden. Haar partijen zijn van een hoog niveau. Ze speelt met lef en drang om te willen winnen. Onlangs zag ik Fleur spelen tegen Valneris in Nijmegen. Ze ging de strijd vol aan en dat leverde haar een dik verdiende remise op. Het lijkt wel of ze een speltechnische metamorfose heeft ondergaan. Zaterdag tegen Renco Oostindjer ging ze goed van start. Na een bekende opening, die toch makkelijker spel geeft aan de witspeler, nam de druk op Renco snel toe. Renco dacht met 27…12-17 etc. een afwikkeling te nemen met qua materiaal gelijk zou blijven. Maar Fleur had dieper gerekend en behield de schijf voorsprong. In plaats van 12-17 had zwart met 24-29 te strijd nog gaande kunnen houden. Een belangrijke overwinning, die ons team hard nodig had in deze fase van de wedstrijd.
Nog twee partijen waren nog volop bezig. De tweede “nieuwe” dammer in het Huissense team was Dirk Joosten. Na een sabbatical jaar zijn we zeer verheugd had Dirk weer is aangehaakt bij ons team. Een jaartje rust heeft Dirk zichtbaar goed gedaan. Zijn focus lag het afgelopen jaar terecht bij zijn gezin. Ik zag Dirk spelen als in zijn beste dagen. Rustig vastberaden en secuur spelend. Tegen Bart Jan Kortleven speelde Dirk puur strategisch een uitstekende partij. Ook hier koos zijn tegenstander voor een tactiek die schijnbaar volop getraind moet zijn in Hoogeveen. De randvelden opzoeken. De tegenstander het centrum gunnen en vervolgens de afbraak techniek toepassen. In sommige partijen ging dat, voor hun, goed vandaag. Maar niet tegen Dirk die behoedzaam zijn voordeel consolideerde. In het late middenspel moest Bart Jan twee schijven offeren om richting damlijn te kunnen. Het eindspel was Dirk wel toevertrouwd en boekte een verdiende overwinning. Zowaar hadden we de leiding genomen in deze o zo belangrijke wedstrijd.
Toch zouden we deze ontmoeting niet winnend afsluiten. De tweede grote domper van deze wedstrijd was de onverwachte nederlaag van Marcel Janssen. Tegen de nestor van het Hoogeveense team Gert Bosker kreeg Marcel het moeilijk. Deze anders zo soeverein opererende Huissenaar miste ook wedstrijdritme. Marcel met wit spelend koos voor een flankspel opening. Al vond ik 5.38-33? een mindere zet omdat zwart na 5…14-20 altijd tot 20-24 kan komen. Dat kan nooit wits bedoeling zijn geweest. Na 13… 18-23 van zwart komt het tot open flankspel, waarbij nauwelijks sprake kan zijn van enig voordeel voor één van beiden. In het middelspel waarin zwart heerste in het centrum ontbrak bij de Huissenaar de binding van de schijven. Op zich niets verontrustend, maar wit diende wel alert te zijn. Dat was Marcel niet toen hij niets vermoedend 40.34-29? speelde. Op simpele wijze forceerde Gert een twee om twee doorbraak. Wit probeerde het onheil nog te keren maar dat was helaas onherstelbaar. Een zure nederlaag voor Marcel die ieder jaar een paar partijen nodig heeft om op stoom te komen.
Al met al een zeer teleurstellend resultaat tegen op papier een van de mindere tegenstanders. In de tweede ronde op zaterdag 4-10, gaan de Huissenaren op bezoek bij Huizum uit Leeuwarden. Willen we een rustig seizoen draaien, waarbij we geen degradatiezorgen willen, dan moeten we daar een goed resultaat neer zetten. Vorig seizoen zette we daar ons herstel in. Maar we weten dat de Friezen altijd moeilijk te verslaan zijn. We zijn dus gewaarschuwd.