door Pepijn van den Brink
Het tweede team van VBI heeft zich knap gerevancheerd voor het debacle in Tilburg. Het team won thuis met 12-8!
Remco Vredenberg was als eerst klaar. Doordat Remco iets meer durf in zijn spel gooide, kwam er ook een goede partij tegen een niet te onderschatte speler, Steven den Hollander. Remco kreeg een goede stand, maar liet de tegenstander iets te veel ruilen en kon de remise niet meer voorkomen.
Invaller Jan van Loenen moest tegen een gelijkwaardige speler, Richard Meijer. Waar van tevoren de meeste mensen hun geld op een gelijkspel zouden zetten, speelde Jan een strakke partij met 2 punten als resultaat.
Theo Berends bekroonde zijn goede vorm ook met 2 punten. Na langzaam meer voordeel te krijgen zette Theo zijn stand om in winst. Een knappe prestatie, want zijn tegenstander, Thomas Wielaard, hield nog wel een punt over tegen niemand minder dan Erno Prosman.
Dirk Joosten moet zijn vorm nog vinden. Tegen een toch wat mindere speler als Eric Hoogrwoning, was het onbegrijpelijk dat Dirk met tempi voorsprong naar een klassieke situatie toeging. Hij kwam hierdoor minder te staan en met vele remises voor de 50e zet te hebben gemist, ging hij geweldig in de fout op zijn laatste zet. Met nog een uur op de klok verwacht je eerder dat een speler als Dirk de remise met 1924 wel vindt.
Coen Donders kreeg de opdracht om te winnen tegen Denise van Dam. Waar Coen een slechte opening overleefde, kwam hij een schijf voor en speelde de partij rustig uit en zette de stand op 7-3.
Pepijn van den Brink kon aantreden tegen Cor van Dusseldorp. De jeugdspeler speelde een strakke partij tegen de oud-NK-finalist en runner-up van het Nijmegen Open 2012. Waar van Dusseldorp het voor mekaar dacht te hebben speelde Pepijn op de 30e zet: 4944!, wat met een zetje de schijn-winnende zet 1924 verhindert (thuisopdracht?). Van den Brink kreeg daardoor voordeel, maar wist dit niet om te zetten een winst, maar behield verrassend zijn ongeslagen status tegen de MI.
 |
 |
Emiel Leijser mocht tegen de tweede man van Rijnsburg, Richard Kromhout. Waar Emiel een toch verdienstelijke partij speelde, speelde hij op de 38e zet 4842? ipv 3933 met een goede stand voor Emiel. Door 4842 begon Emiel last te krijgen van dammetjes wat zijn ondergang veroorzaakte. De stand werd 8-6 en werd het toch nog eventjes spannend.
Rob Schrooten speelde de hele partij met ietsje voordeel tegen Eric Jan van Reenen. Waar Rob op de 46e zet in mijn ogen onbegrijpelijk terugruilde met 1318 en al zijn voordeel vergooide, was ik benieuwd hoe zijn tegenstander zijn stand na 1420 op remise zou moeten houden.
Willem Hoek speelde tegen Arjen de Mooij. Willem stond bijna de gehele partij onder druk tegen de oud Lent speler. Maar hij bezweek op geen enkel moment en schoof rustig naar een tweede dam en pakte het tiende punt.
Net zoals Coen Donders, had ook Marcel Janssen de opdracht om te winnen. Marcel stond de gehele partij goed en bleef Marriëlle Meijer-Kromhout onder druk houden. Marcel moest er echt voor gaan zitten, maar behaalde uiteindelijk de winst en de eindstand van 12-8 was bepaald.
De volgende wedstrijd is een uitwedstrijd tegen de koploper, Gouda. Maar deze overwinning belooft veel goeds!