Damverenging VBI 2 blijft hoofdklasser

door Theo Berends

Het tweede team van damvereniging VBI Huissen is er afgelopen zaterdag niet in geslaagd te promoveren naar de ereklasse. De na-competitiewedstrijd tegen ereklasse CTD uit Arnhem werd met het kleinst mogelijke verschil verloren. Door deze uitslag blijven de Arnhemmers ook volgend seizoen spelen in de Ereklasse. De Huissenaren blijven ook na een supersterk seizoen, gewoon hoofdklasser.

De dammers van CTD waren natuurlijk huizenhoog favoriet in deze wedstrijd. De gemiddelde speelsterkte van 1331 ratingpunten sprak duidelijk in hun voordeel. Daar kwam nog de afmelding wegens ziekte van Marcel Janssen bij. Desondanks werd het toch een zeer spannende wedstrijd.

De wedstrijd werd geopend door Maarten Linssen. Hij verschalkte Fleur al vroeg in de middag. Fleur speelde iets te voorzichtig. Maarten dunde Fleurs lange vleugel uit om vervolgens een doorbraak te forceren. Na 36…13-18? was er geen houden meer aan. Beter was dan ook 36…21-26 volgens scan damprogramma goed voor een puntendeling. Maarten won gedecideerd.

Zelf ging ik voor een winstpoging tegen Niek Smeitink. Maar na zwarts 9…19-23×24 had ik wel in de gaten had dit heel lastig zou gaan worden. Wat me snel duidelijk werd, was dat mijn tegenstander voor een puntje speelde vandaag. De schijven verdwenen dan ook in een rap tempo van het bord. Kreeg ogenschijnlijk nog wel wat voordeel, maar zeker niet voldoende voor meer dan een puntendeling.

Ruud de Kooter hoorde zaterdagmorgen pas dat hij, als invaller zou meespelen. Ruud speelde tegen Joost Hooiberg een moeizame partij. In een mindere stelling trapte Joost in een combinatie. Dat leverde een wederzijdse doorbraak op. Ruud kreeg een schijf cadeau 37…9-14? maar gaf deze twee zetten later om onbegrijpelijke reden weer terug en bood meteen remise aan. Op zich natuurlijk een goede prestatie, maar ik denk dat dit macro- eindspel met een schijf meer, zeker bordkansen had gegeven. Jammer, maar ook wel begrijpelijk, toch een knap resultaat van Ruud.

Geert van Aalten speelde tegen Bart Terwel een vrij rustige partij. Het wederzijdse respect voor elkaar dammers kwaliteiten leidde na de verplichte veertig zetten regel, in een puntendeling.

Op het eerste bord ging Rob Schrooten de strijd aan met Erik van de Weerdhof. In een laveerpartij, waarin de witspeler het ruilen van de damschijven niet schuwde, werden ook hier de punten al snel gedeeld.

Toen was de beurt aan Dirk Joosten. Hier bracht ons team weer op gelijke hoogte, door Douwe Hokwerda te verslaan. In een zeer interessante partij nam Dirk vanuit de opening een hekstelling in. Nadat Douwe zich uit de hekstelling had bevrijd, bouwde Dirk rustig verder. Tot ieders verrassing speelde de Arnhemmer 28.45-40? Hiermede gaf hij Dirk de mogelijkheid een simpel een schijfwinst te forceren. Na 19-24 restte wit niets anders dan een schijf weg te geven. Douwe spartelde nog enige tijd tegen, maar gaf uiteindelijk toch maar op.

Met een 6-6 tussenstand nadert deze bonuswedstrijd zijn climax. De vier partijen die nog in hevige strijd verwikkeld waren, lijken licht in het voordeel van de Arnhemmers. Zo speelde Joost Hendriksen tegen de sterke Hin Wong. Ook hier een laveerpartij en kreeg het spel een laat klassiek middenspel. Hin probeerde met een offer 55…16-21 en 56…18-23 nog en winstpoging. Maar Joost bleef rustig een koos het juiste plan, wat goed was voor remise.

Voor mij was Emiel Leijser “the man of the match”. Emiel begon niet helemaal okselfris aan de partij. Hij zat wat grieperig achter het bord. Hij kreeg in de Senegalese internationale grootmeester Macodou N’Diaye als tegenstander, een zware kluif. Deze oproepkracht van de Arnhemmers woont tegenwoordig in België en speelt nog steeds op topniveau. De partij kende een rustige start. In het klassiek achtige middenspel leek Macodou wel iets beter te staan. Op de omsingeling met 27…18-22×22 anticipeerde Emiel goed. De stelling werd verder uitgedund tot een vijf om vijf. Met uiterste precisie speelde de Huissenaar knap naar een puntendeling.

De beslissing in deze wedstrijd viel aan het negende bord. Daar trad Willem Hoek in het strijdperk tegen de sterke Frerik Andriessen. In een waar spektakelstuk moest Willem zijn meerdere erkennen, waardoor de CTD wederom op voorsprong kwam. In een Roozenburg-opstelling koos Frerik ervoor om dit speltype te verbreken door 20.33-28 te spelen. Hierdoor kreeg hij een massief aanvalsblok in handen. Willem manoeuvreerde daar knap omheen. De spanningen liepen zienderogen op. Wit werd gedwongen om een dam doorbraak te nemen. Na een dubbeloffer stoomde Willem ook op richting damlijn. Met minder dan 1 minuut bedenktijd koos de Huissenaar voor 46…15-20? Hierna gaat het helemaal mis voor Willem. Gewoon damhalen op veld 50 is volgens computerprogramma Kingsrow gewoon remise. De tijdnood deed hier de zwartspeler dus de das om.

Als laatste was Jan van Loenen nog bezig in zijn partij tegen Henk Grotenhuis ten Harkel. De partij ging Henk, met zwart spelend in een bekende korte-vleugel-opsluiting staan. Met 11.33-28 liet Jan zijn tegenstander uit deze opsluiting komen. Er ontstond een strategisch spelbeeld waarin Henk toch wel licht overwicht realiseerde. Rond de veertigste zet stond Jan zeer slecht. Hij kan niet anders dan een doorbraak toestaan na 40.43-39. Bij een correct spel had Grotenhuis ten Harkel de partij gewonnen. Zo miste hij met 46…42-48? de winst. Na 46…25-30! en dan 47…42-48 was hier beslissend geweest. Nu moest de afscheid nemende Grotenhuis met remise genoegen nemen. Henk gaat volgend seizoen spelen voor het Hoogeveense HDC.

Al met al kunnen we stellen dat CTD de terechte winnaar is. De Huissense dammers kunnen terugkijken op een goed seizoen. En ook deze wedstrijd heeft ze laten zien, dat ze over een sterk collectief team beschikken. Achteraf was dan ook niemand teleurgesteld na deze nederlaag. De realiteit is dat we met dit team natuurlijk weinig te zoeken hebben in de ereklasse. Maar wanneer je aan een competitie meespeelt, dan moet je ten alle tijden voor het hoogst haalbare gaan. Natuurlijk hadden we graag historie willen schrijven. Maar volgend seizoen onderin de ereklasse spelen is toch ook niet echt aantrekkelijk. Dan toch maar liever bovenin de hoofdklasse meedoen.