Door Theo Berends
Het tweede tiental van Damvereniging Huissen heeft opnieuw een nederlaag geïncasseerd. DIOS Achterhoek (of was het DIOS Eibergen??) was in deze vierde speelronde VBI Huissen 2 met 8-12 de baas. Opmerkelijk feit is dat zij een sponsor hebben die jarenlang de grote animator was van damvereniging Apeldoorn.
Allard van Tongeren is dus waarschijnlijk een betere ondernemer dan dammer. Hij bracht Apeldoorn van een provinciale club naar een landelijke top in de ereklasse. Dat team behaalde in het seizoen 2012-2013 een gedeelde eerste plaats met Volendam en VBI Huissen. In een barrage ging de landstitel naar Huissen en werd Apeldoorn knap tweede. Waarschijnlijk ging het zakelijk ook wat minder en trok de sponsor zich terug. Dat betekende het einde van damvereniging Apeldoorn in de landelijke damcompetitie. Maar zie daar, in het seizoen 2017-2018 verschijnt sponsor van Tongeren weer in de landelijke damcompetitie. Nu is Henk van Tongeren Trading (familiebedrijf?) de sponsor van DIOS Achterhoek. Waarschijnlijk met een iets minder budget, maar voldoende om voormalige Apeldoorn spelers als Presman en van der Zee te contracteren. Maar goed, alle ingrediënten waren aanwezig voor een boeiende dammiddag.
Na deze achtergrondinformatie tijd voor het wedstrijdverslag. Emiel Leijser stond voor de zware taak om Hendrik van der Zee in bedwang te houden. Emiel normaal gesproken de degelijkheid zelve, kwam goed uit de opening. In een klassieke stelling nam de Huissenaar een drie om drie ruil. Dat was niet echt handig omdat daarna het initiatief volledig naar Hendrik van der Zee ging. Emiel werd daarna helemaal zoek gespeeld en herstel was niet meer mogelijk.
Toen ging het volledig mis bij, onze man in vorm, Remco Vredenberg. In een wederzijdse flankspel verzuimde Remco te ruilen (27-32). Na uitwisseling van de beide voorposten verraste Erik ten Hagen Remco met 24.29-23. De dreiging kon Remco niet weerleggen en diende hij een schijf te offeren. Ten Hagen speelde de partij simpel naar een overwinning. Jo Weijman speelde tegen generatiegenoot Cor Westerveld. Opmerkelijk feit is dat Westerveld al bij negen verschillende damverenigingen gespeeld heeft. Dat moet dus wel een echte liefhebber zijn. Hij liep deze middag parmantig door de zaal en zag dat het goed was. In een vrijwel gelijk opgaande partij werden risico’s zoveel mogelijk vermeden. Remise was dan ook een logische uitslag.
Rob Schrooten speelde tegen Arnoud de Greef. Na een boeiende opening kreeg het spel een open karakter. Rob kwam geen enkel moment in problemen en ook hier werden de punten gedeeld. Toen was het de beurt aan voorzitter Willem Hoek. Willem speelde tegen de speciaal voor deze wedstrijd opgetrommelde Dimitri Druzinin. In een klassieke partij trok Willem het initiatief naar zich toe. Maar op routine bereikte Dimitri zijn doel, remise dus. Marcel Janssen revancheerde zich na het debacle in de vorige ronde. Marcel nam het aan het eerste bord op tegen Alexander Presman. Na een rustige openingsfase nam Alexander een halve hekstelling in. Wit had een sterk centrum in handen. Na een ruil kreeg de Huissenaar kerkhofveld 22 in zijn bezit. Presman zag geen heil meer in zijn halve hek en trok zijn troepen terug in de verdediging. Marcel controleerde de partij en een puntendeling was meer dan een terechte uitslag.
Dirk Joosten trof in Harry Graaskamp een tegenstander die voor een puntje naar Huissen was afgereisd. Dirk, die in een midweekse partij van Gerrit Wassink won in een schitterende partij, komt in de landelijke competitie maar moeizaam tot score. Het is ook wel heel lastig om kansen te creëren tegen spelers die eigenlijk niet willen dammen. Een goede tactiek is dan om een zo sterk mogelijk centrum op te bouwen. Strategische velden innemen en heel geduldig blijven wachten. Soms moet je een tegenstander ook de kans geven om fouten te maken. Vanmiddag sleepte Graaskamp naar het vele ruilen en een offer een puntje uit het vuur. Maar zoals Hendrik Veenstra op toernooibase aangeeft, had Dirk de winst voor het oprapen.
Jan van Loenen trof de zeer taaie en degelijke Han Seinhorst. Vanuit een bekende opening kreeg Jan wel wat grip op zijn tegenstander. Maar na een geforceerde ruil (22…13-19) behield Jan wel voordeel. Helaas miste Jan wel een reële winstvariant. Na 48.23-18! zou volgens computerprogramma Scan de winst hebben opgeleverd.
Zelf mocht ik het opnemen tegen Frits Zegelink. En dat heb ik geweten. Vroeger was ik als dammer jarenlang een ‘stopper’. De mooie damjaren vlogen voorbij. Tegenwoordig voel ik me één van de ‘gangmakers’ van dit team. Als het maar even kan speel ik voor de winst. Dat gaat me al jaren redelijk goed af. Maar ieder seizoen speel ik één of twee partijen, wat dan echt een bagger resultaat oplevert. Zaterdag was het dus weer zo’n dag. Over de partij verloop was ik niet ontevreden. Vanuit de opening kon ik het initiatief nemen. Dat leidde na 31.31-27×27 tot een boeiende en kansrijke stelling. Vervolgens speel ik een dramatisch slechte zet 33.27-21?? Gewoon 33-28 en wit behoudt een mooie kansrijke aanvalsstand na de twee om twee met 13-18-22. Daarna is er natuurlijk weinig aan de hand. Maar ik bleef te lang op winst spelen. Zegelink verdedigde secuur en ik had gewoon in remise moeten berusten. In een vijf om vijf, was ik wat gefrustreerd en offer ik vervolgens verkeerd en kon gedesillusioneerd opgeven. Ik had beter moeten weten. In 2017 gebeurde precies hetzelfde tegen dezelfde tegenstander. Ja, sommige dammers leren ook nooit. Gelukkig heb ik leren relativeren en zijn er belangrijkere zaken dan zo’n nederlaag.
En door… naar de laatste partij in deze wedstrijd. Joost Hendriksen speelde een sterke partij tegen Ap van Ingen. Heel geduldig bouwde Joost aan een sterk centrum. Lange tijd hield Joost de lange vleugel van zijn tegenstander onder controle. Positioneel werd wit overspeeld. Van Ingen probeerde middels een forcing en ten koste van twee schijven de damlijn te bereiken. Dat lukte hem wel maar Joost speelde het eindspel vlekkeloos naar de overwinning.
Al met al toch wel een geflatteerde nederlaag. Dus ook deze wedstrijd was een kopie van dezelfde wedstrijd in 2019 die we met 11-9 verloren. Maar toch is er een licht herstel te zien, na de vorige nederlaag tegen HDC. Wanneer we onze kansen beter gaan benutten, dan gaan we ongetwijfeld nog wel wat wedstrijden winnen. De komende wedstrijd, als de coronapandemie het toelaat, gaan we op bezoek bij de reserves van landskampioen Hijken. De vijfde ronde staat gepland voor 13 november.