Het eerste wat tegenzat zat ‘m al in de opstelling. Normaliter speelt Bunschoten nooit met de originele, zoals opgegeven bij de kndb, bezetting. Dit keer was dat wel het geval. Ook natuurlijk omdat de druk voor hun als ex-hoofdklasse team erg hoog was om niet te verliezen. Hierdoor werden alle 1200 en 1100 rating jongens meegenomen naar Huissen. Dit zorgde ervoor dat de moeilijkheidsgraad voor ons nog ietsjes werd opgeschroefd.
Jo was de eerste die zijn meerdere moest erkennen. Hij verloor van Cor De Jong (1246). Om eerlijk te zijn, zelfs met Huissense ogen bekeken, werd Jo er makkelijk afgeschoven. Een keiharde centrum aanval zorgde ervoor dat Jo’s stand door elkaar werd gespleten. Uiteindelijk resulteerde dit in een schijfverlies door het planloze achterlopen van Jo.
Hierna werd er meteen door ons de gelijkmaker gescoord. Henk Kemperman won van Huib Poort (918). Henk speelde erg mooi. Met veel bewondering keek ik naar de klassieke opbouw van Henk. Een mooi detail was ook dat Henk de oude Jo Hendriksen opening speelde. 33-28 39-33 34-30! Na 30 zetten koos Henk voor aanvalsklassiek en boorde door de korte vleugel van zijn tegenstander heen. Met twee schijven kon hij zelfs dam halen zonder enige concessies te doen bij zijn verdediging. Met dit speltype is Henk ontzettend goed! Als derde uit was Jacob Reiffers. Een ietwat tegenvallend resultaat tegen Tjitse Offinga (1130) Jacob verloor. Positief was aan deze partij dat Jacob niet bang was voor het gevaar. Hij koos in de opening al voor een speltype met twee actieve randschijven. Toch kon zijn tegenstander hem helemaal vastzetten op de lange vleugel. Later, in een praktisch verloren stand liep Jacob ook nog in een zetje waardoor het helemaal niet meer te houden was.
Dan Jan Bouwmeister. Jan had een boeiende partij tegen Peter Frans Koops (1171) . Ik zou bijna zeggen:â€Kijk ‘m even na op internet.” In de opening nam Jan een zetje waarmee hij dacht een schijf te winnen. Dit lukte niet, maar Jan kwam wel erg goed te staan. Hij verkoos de aanval en daarmee ook een mooi centrumplan. Helaas wist Jan niet te winnen. Toch moet gezegd worden dat het een erg mooie partij was..
Ons andere talent had het ook moeilijk. Lotte mocht aantreden tegen Wim Bor (1019). Ze speelde vlak en degelijk. Zeker in de opening was het mooi. Lotte koos voor een aanvallende opzet. Er dreigde flankspel. Helaas kon Wim Bor na een paar afwikkelingen een klassieke stand forceren. Nog steeds was er niets aan de hand en deed Lotte de goede zetten. In tijdnood ging het vervolgens fout. Dit was jammer, maar er mag niet verwacht worden van Lotte dat er met deze druk ook een winst gevonden had moeten worden. De tussenstand was nu 8 tegen 4. Theo Willemsen deed wat hij moest doen. Hij bouwde rustig op tegen een op papier betere speler Wim Muys (1138). Muys kwam niet uit met de tempo’s in een klassieke stand en moest naar het kerkhof. Theo kon hier niet optimaal van profiteren, maar kreeg wel een betere stand. Na een tijdje verwaterde dit er werd het remise.
Hierna deden we wat terug. Invaller Jo Weijman won tegen Evert de Jong (1090). Een interessante partij. De beslissing viel denk ik in een subtiel ruiltje naar vijftien. Jo stond hiermee erg actief. Ook door het feit dat zijn tegenstander geen schijf had op vier. Dit bezorgde hem de winst aangezien op langere termijn een doorbraak niet te verhinderen was. Als laatste uit (gebeurt wel vaker) was Geert Boogaars. Geert speelde een mooie aanvalspartij tegen Huibert Koops. Hij verkreeg zelfs alle velden die hiervoor nodig zijn. Toch werd de stand te dun en kon Geert niet doorbijten. Jammer, maar wel weer gespeeld volgens plan, hetgeen wij graag zien van Geert.
De eindstand kwam hiermee op 12-8. Wij blijven hiermee dus nog op twee punten staan. Het maximaal haalbare is nu nog nacompetitie. Wel moet gezegd worden dat de kans er nog zeker is. We moeten dus alles aangrijpen om de wedstrijden tegen de andere degradatiekandidaten te winnen.
Remco Vredenburg