door Leen de Rooij
foto’s Ben Kuiphuis
Op 14 januari werd de 15-jarige Winsie Hau in haar woning in Arnhem door een onverlaat neergestoken. Haar vader, die haar probeerde te ontzetten, liep flinke verwondingen op. Winsie raakte buiten kennis en is niet meer bij bewustzijn geweest. Vijf dagen later overleed zij. Winsie was een van mijn damleerlingen.
Vanaf groep 6 van de basisschool, tot ongeveer twee jaar geleden, had ik haar onder mijn hoede. Bij de jeugd presteerde zij voortreffelijk; twee maal nam zij deel aan de halve finale van Nederland voor meisjesaspiranten. Ook bij de senioren kon zij behoorlijk meekomen. Twee jaar geleden moest ze met dammen stoppen, omdat ze het niet kon combineren met haar huiswerk. Haar commentaar bij haar afscheid was heel apart: ‘Ik vind het zo erg voor jou!’
Winsie was niet zomaar een leerling. Toen haar ouders vanwege hun werk niet meer in de gelegenheid waren haar ’s avonds naar de damclub te brengen, kwamen zij en haar broertje Winkit elke vrijdagmiddag bij ons eten (en trainen). Dat is de reden waarom Ria en ik de kinderen Hau als onze pleegkinderen beschouwden. Winsie zat altijd vol met verhalen. Ze vertelde over haar familie in Hong Kong en ze vroeg ons volop waarom wij Nederlanders bepaalde dingen zo deden.
Winsie was niet alleen lid van damvereniging CTD uit Arnhem, maar ze speelde ook mee in het vierde team van Damvereniging VBI Huissen. Gezellig samen met de meisjes Aleven! Daar had ze veel plezier in, vooral omdat ze de reizen naar de halve finale altijd samen met Lisa maakte.
Deze serie problemen draag ik postuum aan Winsie op. Ik weet geen andere manier om de grote schrik en het onmetelijke verdriet te verwerken.
Omdat Winsie lid van CTD was en van Damvereniging VBI, bied ik deze serie aan beide verenigingen aan.