door Theo Berends
Afgelopen zaterdag is de nationale damcompetitie, na een onderbreking van ruim een maand, weer hervat. Alle drie teams welke in de NC spelen, trokken erop uit richting Westerhaar. Dit zijn altijd de mooiste damwedstrijden. Een soort massakamp zoals we die van vroeger kunnen herinneren.
Indertijd had je de jaarlijkse ontmoetingen tussen Gelderland en Utrecht. In dierenpark Ouwehand traden dan 200 dammers in het strijdperk. Dat waren, zo nu blijkt, wel heel bijzondere damjaren.
Maar voordat een competitiewedstrijd van start gaat, gaan er heel wat voorbereidingen aan vooraf. Neem bijvoorbeeld de opstelling. De opstelling kan van essentieel belang zijn voor de uitslag. Sommige teams maken vijf minuten voor het begint van de wedstrijd nog effe snel een opstelling. In de tijd dat er nog voldoende arbiters waren, diende men een kwartier voor aanvang de opstelling in te leveren. De arbiter is helaas bijna uitgestorven in dammersland. Nu regelen de teamleiders dit onderling en dat gaat meestal prima.
Maar in de jaren zestig van de vorige eeuw, speelde een team de hele competitie met een vaste opstelling. De teams werden op speelsterkte gerangschikt en er mocht dus niet meer veranderd worden. Begin jaren zeventig werd dat aangepast en mocht voor iedere wedstrijd een nieuwe opstelling gemaakt worden. Maar hoe komt zo’n opstelling nu eigenlijk tot stand. Er zijn spelers die een kleur voorkeur hebben. Er zijn spelers die liever onderin opgesteld worden. Bij Huissen werden vroeger tijdens de trainingsavond de tegenstander doorgelicht en daarna bepaalde we gezamenlijk de opstelling.
Later met Alexander Baliakin als trainer ging het net weer even anders. Alexander wees een veld aan op het demonstratiebord tussen 1 en 10. Een teamspeler, die met de rug naar het bord zat, noemde dan een naam van de speler. Er zijn teams die nadat de opstelling is vrijgegeven, nog even snel bij elkaar komen, om nog wat tips mee te geven. Vooral in wedstrijden waarin het krachtsverschil nihil is, zijn details belangrijk. Kan me nog een anekdote herinneren van vroeger. (Ja, ik raak op leeftijd, dan begin je over vroeger!)
We speelde een keer een uitwedstrijd tegen onze Amsterdamse damvrienden van VAD. Varno Morseld had onze opstelling in het Russisch op papier gezet. De arbiter van dienst Heijtel was daar niet blij mee. De laatste jaren maakt Rob Schrooten de opstelling. Rob zoekt dan naar bijzonderheden in de opstellingen van onze tegenstander. Dit tot volledige tevredenheid van de overige spelers. Een week voordat de wedstrijd begint, krijgen de spelers de opstelling door. Eenieder kan dan zelf wat aan de speltechnische voorbereiding doen. Recente partijen van je mogelijke tegenstander bekijken is een mogelijkheid. Vooral een jeugdige opponent kan vaak sterker zijn, dan dat zijn of haar rating aangeeft.
We zijn afgelopen zaterdag tegen het tweede puntverlies in deze competitie opgelopen. Toen de kruiddampen waren opgetrokken stond er een 10-10 op het scorebord. Dit was toch voor ons een wat teleurstellende uitslag. Maar deze teleurstelling maakte al snel plaats voor optimisme. De reden daarvan was dat de concurrentie, ook niet ongeschonden door deze competitieronde waren gekomen. DES Lunteren verloor zeer verrassend van HDC 2 en Het Noorden speelde eveneens gelijk tegen Oerterp uit Drachten. En dat mag je toch ook wel een verrassing noemen. Dan nu het wedstrijdverloop.
Jan van Loenen ging de strijd aan met de jubilaris Jan Schippers. Schippers werd in het zonnetje gezet, door de voorzitter i.v.m. vijftig jarig lidmaatschap van de KNDB. Beide spelers waren aan elkaar gewaagd. Qua rating ontlopen zij elkaar precies twee ratingpunten. Dus deze twee, wat ook nog oud clubgenoten waren, deden het rustig aan. De ene Jan wilde Jan Schippers jubileum niet verstieren. Met de nodige voorzichtigheid werden de schijven geruild. De punten werden netjes verdeeld.
Emiel Leijser nam het op tegen Tomasz Miksa. Tomasz speelde in 1986 hier in Westerhaar, mee met het jeugdwereldkampioenschap. Hij voelde een dusdanige binding met de dammers daar, dat hij besloot om zich in Nederland te vestigen. Hij was jaren vaste basisspeler van het eerste team. Dus een gevaarlijke tegenstander voor Emiel in deze match. Beiden begonnen rustig aan de partij. In de opening werden de schijven in een rap tempo van het bord gehaald. Het middenspel kreeg een klassiek karakter. In een tien om tien koos Tomasz voor de Coup Royal, welke na een zes om zes resulteerde in terechte puntendeling.
Dirk was deze ronde onze kopman op het eerste bord. Hij trof in Niek Kloppenburg een sterke tegenstander. In de partij nam Dirk al snel een hekstelling in. Dirk speelde wel zoals je een hekstelling dient te spelen. Hij dunde aan de andere zijde van het bord de stelling uit. Niek kwam mede hierdoor aardig in de problemen. Dirk bood zijn tegenstander een uitweg om te kunnen ontsnappen na 27…18-22. Het computerprogramma van Kingsrow geeft 27…10-14 als uiterst kansrijk aan. Met goede winstkansen voor de Huissenaar. Maar het mag duidelijk zijn dat ook Dirk een pur-sang teamplayer is. Hij koos dus voor de zekere weg naar een puntendeling. Na de vijf om vijf ruil was de partij eigenlijk wel gespeeld. Mooi om zien dat een speler zijn eigen belang, opoffert voor het teambelang. Dat maakt dit team juist zo sterk.
Geert van Aalten speelde een positioneel mooie partij tegen Jeffrey Steen. Vanuit een flankspel opening trok Geert het initiatief naar zich toe. Er ontstond een strijd om het centrum. Met subtiel spel van Geert kwam Jeffrey steeds verder in de problemen. In een negen om negen stelling, stond de dammer van Westerhaar volledig gekraakt en restte hem niets anders dan Geert te feliciteren.
We zijn blij dat Ralf Veenings dit seizoen weer aan de competitiewedstrijden deelneemt. Vooralsnog om ons derde team, wat regelmatig met onderbezetting te maken had, te complementeren. Ralf die vanwege werkzaamheden al jaren geen wedstrijden meer heeft kunnen spelen, was vandaag invaller voor Joost Hendriksen. Joost op zijn beurt was als invaller noodzakelijk in het eerste team. Ralf trof het niet met zijn tegenstander Eddie Hilberink. De Huissenaar begon goed aan zijn partij. Hij bouwde een massief centrumblok op. Om speelruimte te creëren, ruilde Ralf richting de rand van het bord. Ralf speelde met 12.34-30 een minder sterke zet. Na het antwoordt van Eddie 18-22! volgde 13.45-40? gewoon na 18-22 is 13.31-27 redelijk goed speelbaar. Het spel kreeg later een klassieke wending. De Huissenaar had zijn schijven op 42 en 47 in zijn opbouwfase beter kunnen en moeten ontwikkelen. De laatste kans om deze schijven in het spel te betrekken was op de 40e zet. Niet veel later trapte Ralf nog in een kleine doorbraak combinatie en gaf de partij op. Ralf komt gewoon wedstrijdervaring tekort op dit moment. Jammer, een volgende keer beter.
Willem Hoek ging de strijd aan met René Schippers. Opvallend detail is dat René de broer van Jan dus, exact dezelfde rating van 1270 hebben. Maar goed, Willem had na zijn uitglijder van de vorige ronde, wat goed te maken. Geduldig en rustig werden ook hier de schijven geruild. De echte risico’s werden door beiden gemeden. Dat hier een puntendeling uit kwam rollen, was voorspelbaar. Toch heeft Willem zich knap hersteld na het tikkie van de vorige ronde.
Marcel Janssen in mijn vorig verslag al aangemerkt als “de man in vorm” bewees dat ook weer in deze wedstrijd. In grootse stijl won hij zaterdag van Karlijn Overes. Karlijn die met zwart speelde, nam vanaf het startschot het initiatief om een hekstelling partij te spelen. Door de aanwezigheid van een zwarte schijf op veld 22, werd dit een heel lastige opgave. Marcel pakte deze uitdaging aan en dat leidde tot een zeer explosieve stelling. De tempo’s werden uitgespeeld. Op zet veertien kon Karlijn niet anders dan een drie om drie nemen. Nog langer wachten met 14…6-11! leidt na 15.37-32 onherroepelijk tot schijfverlies. Na 15…1-6 16.41-37! Marcel gaf aan dat de dam die zwart kan nemen tot schijfverlies leidt. Na de ruil, volgde nog meteen een vier om vier ruil, waarna de binding van de zwarte schijven 16 en 22 Marcel beslissend voordeel bracht. Deze winstvoering kan uitstekend dienen als lesmateriaal.
Onze benjamin van het team, Fleur Kruijsmulder ging zaterdag furieus op zoek na een overwinning. Haar aanvalsdrift was voor oldtimer Theo Leoné maar moeilijk onder controle te krijgen. Fleur veroverde het centrum van het bord. In het middenspel had Theo Leoné op een gegeven moment maar liefst zes randschijven. Natuurlijk zegt dat niet alles, maar zegt wel iets over strategie die Leoné hanteerde. Na mate de stelling dunner werd, dreigde de omsingeling toch nog kansrijk te worden. Uiteindelijk werden de punten gedeeld. Maar Leoné heeft daar wel hard voor moeten werken. Mooi om te zien dat zo’n jeugdspeler frank en vrij de strijd aangaat. Komt wel goed met fleur, daar gaan we nog veel mooie partijen van zien.
Rob liep zaterdag tegen zijn eerste nederlaag op in deze competitie. Hij moest het onderspit delven tegen Gerwin Mollink. Rob begon sterk aan de partij. Kreeg alle ruimte om een sterk centrum op te bouwen. In de opbouwfase maak Rob toch wel een essentiële opbouwfout. Zijn kroonschijf gaat de verkeerde kant op. Later kon hij dat nog herstellen met 13-18 en 9-13. Het spel kreeg een gesloten klassiek middenspel. De zwarte schijf op veld 9, werd Robs ondergang. De witspeler gaf de Huissenaar geen kans meer op herstel.
Met een 9-9 tussenstand, had ikzelf de sleutel in handen voor de twee wedstrijdpunten. Na een mooie en zeker boeiende opening kreeg ik aanzienlijk voordeel. Als gebruikelijk zocht ik al vroeg de aanval en dat gaf uitstekende vooruitzichten. Alex probeerde het in de omsingeling, maar dat lukte hem maar moeizaam. Maar zoals Hendrik Veenstra in toernooibase aan geeft, had Alex de partij op slag kunnen winnen met een simpele maar verrassende damcombinatie. Eigenlijk werd Alex volledig overspeelt en verzuimde ik mezelf te belonen met een overwinning. Op diverse momenten had ik deze partij moeten beslissen, maar helaas. Achteraf ga je op zoek naar de oorzaak, vermoeidheid, tijdnood, gemakzucht. Wie het weet mag het zeggen. Jammer, want we hadden mooi een puntje uit kunnen lopen. Maar ons doel hebben we nog steeds in het vizier. In de volgende ronde krijgen we bezoek van de dammers uit Nijverdal. Die wedstrijd wordt gespeeld op zaterdag 20 januari in ‘t Koelhuis. Komt gerust een kijkje nemen.