Bizarre winst Damvereniging VBI 2

door Theo Berends

De bondscompetitie is afgelopen zaterdag weer verdergegaan. Na een verlengde winterstop van tien weken mochten de damliefhebbers hun hobby in wedstrijdvorm weer beoefenen. De twee competitie ronden welke wegens coronamaatregelen niet gespeeld konden worden, zijn verplaatst na de laatste speelronde.

Zaterdag waren de dammers van Het Noorden te gast in het Koelhuis. Deze damvereniging uit Groningen bestaat als honderdzeventien jaar (!) en speelt al vele jaren in de landelijke hoofdklasse. De laatste jaren een terugkerende subtopper die de stap richting ereklasse nog niet heeft kunnen maken. Bij het ingaan van deze negende speelronde (in werkelijkheid dus de zevende ronde) staan zij met tien punten uit zes wedstrijden op de tweede plaats. Daarbij dient wel aangemerkt te worden dat zij de gedoodverfde aanstaande kampioen HDC nog niet hebben gehad.

Wij staan daar voor het begin van deze wedstrijd twee punten achter. Alle ingrediënten in deze subtopper voor een spektakel. En een stektakel werd het zeker. Alles wat teamwedstrijden zo boeiend kan maken kwam in deze wedstrijd voorbij. Slechte partijen, hopeloze achterstand, sensationele overwinningen, dramatiek, blunders, vreugde en teleurstellingen. Als liefhebber was er topamusement te beleven in deze bizarre wedstrijd. Toen rond vijf uur de stofwolken waren opgetrokken waren de Huissenaren de gelukkige winnaar van deze thriller.

Het wedstrijdverloop begon niet best voor de Huissenaren. Emiel Leijser speelde een fraaie partij tegen Floris Tol. In een onvoltooide hekstelling koos Emiel voor 18.29-23 wat wel scherp en spannend spel geeft. Een andere optie was natuurlijk om met de opstoot 28-23 voor te bereiden. Toen Emiel 24.44-40? speelde bood hij zijn opponent een thematische combinatie aan die hem later fataal zou worden. Emiel kon het onheil niet meer keren en moest zich al vroeg gewonnen geven.

Zelf speelde ik tegen hun topscorer van dat moment Martijn de Jong (9 uit 6) Aanvankelijk was het een gelijk opgaande partij waar weinig aan de hand was. Op de 24e zet koos ik echter een heel slecht plan met 24.33-29? Daarna ging het van kwaad naar erger met als dieptepunt in deze partij 32.29-24? Nadat Martijn een schijf infiltreerde in het witte centrum met 22-28! was het snel gedaan met de weerstand van de Huissenaar. Vervolgens was het aan Rob Schrooten die de opdracht had om Jan van Meggelen af te stoppen. Maar ook Rob zakte ook door de ondergrens. Rob kwam nog wel goed uit de opening maar was besluiteloos in het kiezen van een speelplan. Gewoon 16.30-24×24 was een veel betere keuze geweest. Later verzuimde Rob om veld 24 te betreden en dat leidde de definitieve nederlaag in.

Met een tussenstand van 0-6 zullen weinig Huissenaren geloof hebben gehad in een goede afloop. Maar de Huissenaren rechtten de rug. Joost Hendriksen speelde een uitstekende partij tegen René Wijpkema. Joost bouwde een fraaie aanvalsstelling op. De Groninger probeerde in de omsingeling tegenstand te bieden. Joost miste op de 40e zet een verrassende winst. Met 40…23-29! En 41… 28-32! komt het “zetje van Weiss” tot ontplooiing. Na het gespeelde 40.28-32 nam René zijn toevlucht tot een doorbraak voor drie schijven. Doordat Joost een meerslag finesse (23-29) miste, ontsnapte Wijpkema op wonderbaarlijke wijze. Remise doet in deze partij zeker geen recht aan het vertoonde spel.

Maar de wedstrijd zou alsnog volledig kantelen. De grootste sensatie van deze middag was voor onze 14-jarige benjamin Fleur Kruijsmulder. Aan het negende bord kreeg zij Internationaal Meester Michiel Kroesbergen als tegenstander. Vanuit een bekende opening kwam er een korte-vleugelopsluiting op het bord. Fleur speelde ijzersterk en gaf Kroesbergen geen gelegenheid om uit deze opsluiting te komen. Dat leidde tot een zeer geladen stelling waarin Michiel noodgedwongen een afwikkeling inzette met 17-22. Nadat beiden de damlijn bereikte had Fleur wel drie schijven meer en speelde zij dit meesterlijk naar een meer dan verdiende overwinning.

(Foto: Peter Litjens)

Deze overwinning gaf de overige spelers een geweldige boost. Zij gingen er weer in geloven dat een goed resultaat nog mogelijk was. We hadden met Marcel, Jo en Remco nog ijzers in het vuur die kansrijke stellingen hadden op dat moment. Maar eerst was het de beurt aan invaller Gerard Boogaars. Gerard speelde voor Willem Hoek en verdient een groot compliment. Dankzij flinke jichtklachten had hij eigenlijk twee tegenstanders te bestrijden vandaag. Hij verbeet de pijn en speelde naar zijn vermogen een redelijke partij tegen Owens Donkers. In een klassieke partij speelde de Gerard het onvoorzichtige 18…4-10. Nadat wit ten aanval trok via het kerkhofveld 22 leek een forcing aanstaande. De Huissenaar reageerde in eerste instantie op de juiste manier. Maar nadat wit voor de tweede keer het kerkhofveld betrad met 22.28-22 speelde zwart foutief 21-26? Dat leidde tot een afwikkeling waarin de Groninger de damlijn bereikte voor twee schijven. En hoewel de witte dam nog geen bewegingsvrijheid had leken de kaarten geschut in deze partij. Toch bleek het nog niet zo gemakkelijk om hier de winst te vinden. Gerard verdedigde zich knap hetgeen resulteerde in damafname. Niet veel later werden de punten alsnog gedeeld. Knap gedaan.

Onze kopman vandaag was Jan van Loenen. Jan nam het op bord één op tegen Danny Staal. Jan speelde een goede partij. Zijn op papier sterkere tegenstander mocht het initiatief nemen. Jan verdedigde zich in zijn bekende stijl op de juiste manier. Echt in de problemen is “teamplayer” Jan nooit geweest en na ruim vier uur dammen werden de punten gedeeld. Met nog drie partijen te gaan met een tussenstand van 5-9 leek een 10-10 gelijkspel het maximaal haalbare voor de Huissense dammers. Op bord tien liet Marcel Janssen vandaag zich weer van zijn beste kant zien. In grootse stijl walste hij over Jacob Pronk heen. In een fraaie partij etaleerde Marcel zijn talenten als vanouds. Vanuit de Tsjegolev-opening verkreeg hij voordeel wat hij met geduld en beleid uitvoerde. De overwinning was voor het team ook meer dan welkom.

Remco Vredenberg is bezig aan een heel sterk seizoen. Is deze wedstrijd speelde hij tegen invaller Sander Staal, de zoon van. Lange tijd had Remco het betere van het spel, maar de remisegrenzen werden nog niet overschreden. De tijdsdruk werd de jeugdspeler fataal. Zijn laatste zet 28-14? was niet de juiste. Remco haalde met een eindspelfinesse de punten alsnog binnen. Sneu voor Sander om zo onderuit te gaan.
De laatste partij die nog gaande was, was het duel tussen Bert de Jong en Jo Weijman. Nadat het klassieke spelbeeld verbroken werd krijg Jo zienderogen voordeel. Jo spelend met zwart krijg de centrumvelden 27 en 28 in zijn bezit. Door dat terreinvoordeel kwam de Huissenaar eerder op dam dan zijn tegenstander. Bert moest een schijf offeren om ook de damlijn te bereiken. Jo Weijman speelde het eindspel heel secuur na de overwinning.

En zo eindigde deze bijzondere wedstrijd in het voordeel van VBI. De eerste drie partijen gingen verloren de laatste drie partijen werden gewonnen. Tussendoor drie remises. De matchwinnaar is dus zonder twijfel Fleur. Wanneer er gekozen zou moeten worden voor “the man off de match” dan is dat is deze wedstrijd een lady!! Over twee weken gaat de competitie verder met alweer een kraker. Dan is DUO onze tegenstander.