Damvereniging VBI 2 wint weer

door Theo Berends

Het tweede tiental van DV VBI heeft ook de tweede competitiewedstrijd winnend afgesloten. Hoewel het een verdiende overwinning was, kwam deze toch wel met enig fortuin tot stand.

Als kersverse teamleider van het tweede mocht ik het goede voorbeeld geven. In een boeiende partij tegen generatiegenoot Marinus Morsink kreeg ik na 21.47-42? aardig wat voorbeeld. Dat voordeel werd secuur uitgebouwd en met een kleine combinatie met de partij beslist. Vervolgens was het Jo Weijman die tegen Bill Neven een zeer verdienstelijke puntendeling kon laten noteren. Neven is toch één van de erkende puntenmakers van Nijverdal. Weijman speelde een zeer solide partij, waarin Neven geen kreeg op maar enig voordeel.

Emiel Leijser begon deze competitie, hij miste de eerste wedstrijd, met een knappe remise tegen Rienk van Marle. In Emiels eigen stijl kon hij van Marle lange tijd in bedwang houden. In het middenspel zag kreeg toch flink wat grip op de stand. Toch moest Emiel zich noodgedwongen inlaten op een afwikkeling. Deze leek zeer kansrijk maar Emiel bleef vooral rustig zoeken naar de juiste weg richting remise. Dat lukte wonderwel. Dirk Joosten nam het op tegen Ronny Koop. Na een rustige opening waarbij zijn tegenstander een ruiltje niet schuwde kreeg Dirk licht voordeel. Echter veel te weinig om aansprak op meer dan een remise te kunnen maken.

Maar nog steeds houden we de voorsprong vast 5-3. De stand werd gelijkgetrokken Internationaal Grootmeester Artem Ivanov. Ivanov die dit jaar nog als zevende eindigde in het wereldkampioenschap in Tallin moest het opnemen het Joost Hendriksen. Aanvankelijk ging de strijd gelijk op. Na de ruil 24.26-21 kreeg Ivanov meer initiatief. Misschien was de vijf om vijf ruil met 24.29-23 iets overzichtelijker geweest. Toch bleef Joost lange nog lange tijd goed in de wedstrijd zitten. Met 39… 17-22 bood Ivanov Joost de kans op een afwikkeling. Volgens damprogramma Scan had dit naar remise geleid. Na een fraaie afwikkeling moest Joost zich gewonnen geven.

Toen was het de beurt aan Rob Schrooten. Tegen Michel Koop kwam Rob niet in problemen. Echt kansen waren er voor beiden spelers niet hetgeen resulteerde in een terechte puntendeling. Jan van Loenen bracht met zijn benauwde remise tegen Herman Damman het zevende punt binnen. Jan speelde een sterke partij waarbij hij rond de veertigste zet behoorlijk voordeel had. Wits zwakke schijf op veld 40 had wit de kop kunnen (moeten?) kosten. Wit vlocht er een grappige finesse in. Toen de kruiddampen waren opgetrokken bleef er een twee om twee over. Met 3-9-14 kwam Jan met schrik vrij.

De spanning in de wedstrijd neemt toe met een tussenstand van 7-7. Hun sterkste troeven waren uitgespeeld en op de overgebleven borden hadden we aanzienlijk voordeel. Voorzitter Willem Hoek speelde tegen Aard Brinkman. Gezien het rating verschil van 390 punten had Willem ongetwijfeld meer verwacht dan een remise. Toch was het verschil in speelsterkte in de partij nauwelijks te zien. Na wat laveer werk offerde de Huissenaar een schijf om de remise veilig te stellen.

Marcel Janssen zette het team weer op voorsprong door te winnen van laagvlieger Jan Boender. Hier was het rating verschil nog groter met 523 punten. Natuurlijk zeggen ratingpunten niet alles maar is slecht een indicatie van de speelsterkte. Marcel speelde een goede partij en kreeg als verwacht voordeel. In een vijf om vijf verzuimde Marcel geruisloos naar een overwinning te spelen. Met 53…28-32? gaf Marcel zijn tegenstander weer enige hoop. En dat had desastreus af kunnen lopen. Wit vergreep zich aan 64.42-38??? en Marcel won. Maar na 42-37 en 31-42 was remise onvermijdelijk geweest. Wel verdient deze overwinning maar wel heel slordig afgemaakt door zwart. Maar goed, zonder gelijk vaart niemand wel.

Dan waren alle ogen gericht op de partij van Remco Vredenberg tegen Harrie Hoonhorst. Remco speelde een sterke partij. Hij koos voor de aanval en kwam heel goed te staan. Lange tijd hield hij zwarts korte vleugel in de houdgreep. Dat leidde na enige tijd in een mooie variant op “het zetje van Weiss”. Het leverde Remco een dam op ten koste van twee schijven. Wonderwel kon zwart nog ontsnappen. Jammer want wanneer Remco één zet gewacht had (44-40) dan was dezelfde combinatie goedkoper en meteen winnend geweest. Jammer maar nu ontstond er een eindspel wat ook nog zeer kansrijk was. Helaas miste wit na 59.46-14? Een damafname met 33-28. Jammer Remco maar sterke partij gespeeld.

Al met al misschien een wat gelukkige overwinning maar toch zeker niet onverdiend. De volgende ronde spelen we op 16 Oktober tegen de grote titelkandidaat HDC Hoogeveen. Daar gaan we zien welke rol wij dit jaar in de competitie kunnen spelen.