door Theo Berends
Het tweede team van Damvereniging VBI heeft zich in de vijfde competitieronde knap hersteld na de wat teleurstellende resultaten van de laatste twee wedstrijden. Zaterdag ging het team vol goede moed op pad richting Hijken. Door wegwerkzaamheden liep de normale voorbereiding in het honderd. Het vooraf koffie/thee drinken werd geannuleerd en ging de reis rechtstreeks richting speellocatie. Daar waren dus vroeger dan dat we gepland hadden.
Toch kwam dat ook weer goed uit omdat de nieuwe richtlijnen van de overheid nog wel extra tijd vergde. Voor we aan het verslag van de wedstrijd beginnen, eerst nog een klein stukje histories besef.
Damverenging Hijken, daar had buiten Drenthe rond de eeuwwisseling nog nooit iemand van gehoord. Het is een dorpje in midden Drenthe en telt slechts zeshonderdeenentwintig inwoners (2021). Velen kennen Hijken waarschijnlijk wel van het overdekte speellocatie Oranjestad. Dat werd in 2015 gesloten. Is een tijdelijke opvang voor asielzoekers geweest. De nieuwe eigenaren openen in 2022 Oranjespeelstad 3.0. Een aanrader voor mensen met jonge kinderen.
Rond de eeuwwisseling kwam er fusie tot stand tussen damvereniging Hijken en Drents Tiental. Drents Tiental had een zwervend bestaan. Zij hadden zelden een vaste speellocatie. Zij speelden in die voorgaande jaren ook op het hoogste niveau. Drents Tiental kende ook markante dammers. Wie kent niet Onno Drenth bekend van “de piramide van Drenth”. De dammers van Drents Tiental brachten ook een mooi leesboek over dammen uit onder de titel “Wie door de week traint is ’s zondag (lees zaterdag) moe”. Dat damboek moet je gelezen hebben!
Sinds de fusie onder bezielende leiding van Wim Koopman, is deze damvereniging in vele opzichten de evenknie van Damvereniging VBI Huissen. Ze organiseren jaarlijks damtoernooien, doen heel veel aan de jeugd. De exponenten van het dambolwerk zijn onder anderen Wouter Wolff, Roel Boomstra en Wouter Sipma. Wat mij betreft een voorbeeld damvereniging. Tijd voor het wedstrijdverloop van afgelopen zaterdag.
Nadat de opstellingen waren vrijgegeven konden we vooraf onze strijdwijze nog even bespreken. Hun drie sterkste troeven zaten op de eerste drie borden. Wanneer we daar geen schade oplopen moeten we deze match kunnen winnen was onze optimistische inschatting.
Remco Vredenberg ging de strijd aan met Herm Jan Brascamp. Na een rustige opening kreeg het spel een klassiek karakter. Nadat Remco er eens goed voor ging zitten, speelde zijn opponent 18…18-23? Middels een Coup Philippe pakte Remco het cadeautje uit en kon de rest van de middag aan de bar gaan zitten. Zelf mocht ik het opnemen tegen de sympathieke Henk Kalk. Niet geheel okselfris zat ik deze middag gewoon voor een punt. Als “stopper” en op routine werden na veertig zetten de punten gedeeld.
Joost Hendriksen die op het eerste bord aantrad tegen hun kopman Jacob Okken, zat met dezelfde intentie achter het bord. Joost met zijn jarenlange ervaring in het eerste, die kun je wel om een boodschap sturen. Hij liet het initiatief aan zijn tegenstander, zonder echt in de problemen te komen. Dus ook het tweede gevaar werd hiermee uitgeschakeld, remise dus. Toen was het de beurt aan Willem Hoek. Tegen Harry de Groot kreeg Willem een mooie aanvallende stelling. De Huissenaar zou toch wat zuiniger op zijn schijven moet zijn. Zijn witte voorpost op 23 werd slecht ondersteunt. Dat leidde 35.38-32 tot een geforceerd schijfverlies. Zijn aanvallende stijl in de partij redde hem. Met een offer kom hij eerder de damlijn bereiken en zo de remise alsnog veiligstellen.
Tussenstand nu dus 3-5 in ons voordeel. Rob Schrooten liet de tweede overwinning voor ons noteren. Hij won van Jacco Keizer. Na een boeiende opening waarin Rob een mooie en kansrijke hekstelling innam, verbrak Rob deze zelf weer. Na de nieuwe opbouwfase, kreeg het spel een klassieke structuur. Na 41…3-9? Speelde Rob 42.39-33 en zwart staat totaal verloren. Na vervolgens 24-30? wist de witspeler wel raad en besliste de partij met een kleine combinatie.
Emiel Leijser nam het op tegen Berend Plijter. Ook in deze partij kende een klassiek karakter. De partij krabbelde voort totdat Berend spoken ging zien. Hij offerde om onverklaarbare reden met 29…24-29? een schijf. Emiel zei nog netjes, dankjewel en speelde foutloos naar een overwinning. Waarschijnlijk heeft zwart gedacht dat na 30.33×24 8-12 31.39-33 23-29 zou kunnen spelen en heeft hij dus 28-23, 24×44 gemist. Marcel speelde de mooiste en boeiendste partij van deze ontmoeting. Mooi strakke positionele strategie. Zijn tegenstander Rob Knevel moest noodgedwongen in de omsingeling. Maar wat Marcel ook probeerde, zelfs een mooi offer 46..17-21 kon hij zijn tegenstander niet tot overgave dwingen. Met een puntendeling moest Marcel zich tevredenstellen.
Vervolgens kon Jo Weijman zich helemaal uitleven tegen Jaap Knipper. Ook hier was het klassiek spel aan de orde. Totdat de stellingen werden opengebroken. Jo Weijman kreeg aanzienlijk voordeel, wat hij bekwaam uitbouwde. Zijn tegenstander werd in het late middenspel volledig overspeeld. Na 62 zetten vond Jaap het welletjes en gaf op.
De enige Drent is ons team, Jan van Loenen nam het op ’t derde bord op tegen Bert Dollekamp. Jan is een pur-sang teamplayer. Zelden neemt Jan onverantwoordelijke risico’s die “het team” in gevaar kan brengen. Zaterdag ook tegen good-old Bert Dollekamp. Jan speelde weer een uitstekende partij. Na een rustige opening ging Jan bewust in de halve hekstelling staan. Hij had uiteraard een sterk centrum. Op de 45e zet bood Bert een dam aan met 16-21, 24-29 en 23-28. Terecht zag Jan daarvan af omdat de dam met 31-27 op slag zou winnen voor wit. Dezelfde actie zonder 16-21 leverde Jan wel een schijfwinst op maar zoals wel vaker dit seizoen, te weinig om te kunnen winnen.
Het slotakkoord was van Fleur Kruijsmulder. Fleur die als invaller voor Dirk speelde nam het op tegen Hans van der Laan. Fleur speelde een zeer verdienstelijke partij die lange tijd gelijk op ging. De Huissense damster had een achtergebleven schijf op veld 10. Wanneer zij dit had opgelost met 45…14-19 i.p.v. 11-17 dan was het ongetwijfeld in een puntendeling geëindigd. Nu moest zij de overwinning aan haar tegenstander laten. Een duidelijk herstel voor ons tweede team. Echt een teamprestatie waar we als team mee verder kunnen. In de volgende ronde, de laatste van dit jaar, spelen we op 27 november thuis tegen Witte van Moort 2.