door Theo Berends
Afgelopen zaterdag hebben de reserves van Damvereniging VBI Huissen opnieuw toegeslagen. Laagvlieger Nijverdal werd met duidelijke cijfers huiswaarts gestuurd. De 14-6 overwinning is niet alleen goed voor wederom twee wedstrijdpunten, tevens liepen de Huissenaren drie bordpunten uit op de naaste concurrent Het Noorden.
Het verschil in wedstrijdpunten bedraagt nog steeds twee. Qua bordpunten is het verschil opgelopen na elf in Huissens voordeel. Mochten teams gelijk bovenaan eindigen, dan is het aantal bordpunten beslissend voor het kampioenschap.
Damvereniging Nijverdal speelt al vele jaren in de Hoofdklasse. Meestal een goede middenmoter. Maar dit seizoen is alles anders, en dat merken onze Twentse damvrienden. Ze hebben de grootste moeite, een tiental dammers achter de borden te krijgen. Ook hun topper de Oekraïner Artem Ivanov kunnen ze niet opstellen. Artem mag het land niet uit en is opgeroepen om aan front te strijden voor zijn vaderland. Dat is voor Nijverdal natuurlijk een geweldige tegenvaller.
Desondanks was het teleurstellend dat ze afgelopen zaterdag, toch maar met negen spelers in Huissen arriveerde. Dit seizoen hebben diverse invallers hun team compleet gemaakt. De gevolgen van het incompleet aan een wedstrijd beginnen, gaan wij als dammers allemaal merken. De grootste damcompetitie ter wereld, wordt het komende seizoen ingekrompen. En dat heeft uiteraard ook weer invloed op de huidige competitie. De kampioen zal dit jaar niet automatisch promoveren, tevens is er een versterkte degradatie van kracht. Dat het een eenzijdige wedstrijd is geworden mag duidelijk zijn.
Voordat de wedstrijd van start ging, nam onze voorzitter het woord. Hij stond even stil bij het feit dat Damvereniging VBI Huissen op 5 januari precies 90 jaar bestaat. Dit jubileum zal dit jaar nog opgeluisterd worden met diverse activiteiten. Zo wordt op zondag 14 april een reünie gehouden in het Koelhuis. Alle oud-leden kunnen zich aanmelden. Dus hou de website van VBI Huissen nauwlettend in de gaten dit jaar.
Ralf Veenings mocht als invaller op het tiende bord, nadat de bedenktijd van 80 minuten verstreken waren, een tweetje bijschrijven. Veel voldoening heeft hij daar natuurlijk niet van. Een dammer wil zijn wedstrijden achter het dambord beslissen.
Geert van Aalten had een gemakkelijke middag. Hij nam het op tegen Jan Boender. Het klasseverschil was gewoon veel te groot, om van een serieuze dampartij te kunnen spreken. Geert nam uiteraard het initiatief. Eigenlijk was zwart tweede zet 19-24 al een voorbode over zijn doelstelling. Dat ging een kleine twintig zetten goed. Jan liep in een lichte damcombinatie en gaf niet veel later op.
Toen was mijn beurt om een duit in het zakje te doen. Mijn tegenstander was Bill Neven. In mijn voorbereiding had ik een aantal partijen van hem bekeken. Vooraf wist ik dus voor tachtig procent zeker, dat hij mijn tegenstander zou worden. En zo wist ik dus ook wat Bil, met wit spelend, zou openen. Vanuit de Keller-opening liet ik hem de aanval. Na wat schermutselingen had hij een hoge randschijf op veld 15 en ikzelf een randschijf op 25. Na een wederopbouwperiode ontstond er een boeiend gevecht. Ik had de volledige controle over de stelling. Na 33.39-33? was ik gefocust op de doorbraak dreiging naar veld 10. In plaats van het gespeelde 33…13-19? had ik een met mooie zes-klapper de partij kunnen beslissen. Niet veel later gaat de Nijverdaler opnieuw in de fout met 41.49-44? Nu was ik wel alert en met een kleine damcombinatie werd de partij beslist.
Vervolgens was het Joost Hendriksen, die ook aan een heel sterk seizoen bezig is, om zijn tegenstander te verslaan. Hij trad in het strijdperk tegen Michel Koop. Na een sterke opening van Joost, ging Michel in een halve hekstelling staan. Na 26.28-23 werd zwart gedwongen om te verdedigen. Joost kreeg een mooie centrumstand. Zijn tegenstander probeerde de witte stelling te omsingelen. Na 33…12-17 en 34….13-19 lukte dat van geen kant. In een vrij uitzichtloze stelling greep Michel ook nog mis met 42…21-26? zonder zijn noodlot af te wachten gaf hij zijn partij op.
Harrie Hoonhorst had de eer om Nijverdals eerste bordpunt te scoren. Harrie is al jaren de hoofdarbiter bij het jaarlijkse zomer damtoernooi in Nijmegen. Hij was de tegenstander van Rob Schrooten, die na een sterke seizoenstart, toch iets is teruggevallen. Na een klassieke opening loste Rob mooi zijn randschijf 35 op. Helaas koos Rob vervolgens een verkeerd plan door te ruilen met 30-24. Tevens belemmerde Rob met 45-40 de ontwikkeling van zijn eigen rechtervleugel. Na zijn bevrijdende actie met 33.27-21 kreeg de Huissenaar weer speelruimte aan de rechtervleugel. Na de verplichte veertig zetten regel werd remise overeengekomen.
Jan van Loenen trof in Ab Steenbergen een taaie rakker. Jan koos vanaf net begin vol voor de aanval. Ab neutraliseerde de zwarte orkaan door te ruilen. Vervolgens nam Ab een halve hekstelling in. Maar dat was van korte duur. Jan dwong zijn tegenstander na 36…23-28 om achterwaarts te ruilen. De Huissenaar kwam steeds beter te staan. Maar Jan maakte met 39…17-21 toch een niet zo voor de hand liggende keuze. Na 45…21-26 bood Jan zijn tegenstander een ontsnappingsroute aan, waarvan hij dankbaar gebruik maakte met 46.37-31. Het eindspel dat ontstond, bleek na nog een offer met 36-31 net voldoende voor een puntendeling.
Toen was het de beurt aan Emiel Leijser. Hij speelde tegen Paul Olde Hanhof. In deze partij was duidelijk te zien dat beide aan elkaar gewaagd waren. Emiel koos met zwart spelend voor de aanval over veld 27. Nadat Paul deze voorpost had opgeruimd, ontstond er een middenspel wat maar weinig aanknopingspunten gaf aan beide spelers. Het duurde nog even, maar rond de 60e zet kwamen de strijders remise overeen.
Dirk Joosten trof in Marinus Morsink een tegenstander die de strijd nooit uit de weg gaat. Een pur-sang liefhebber van het damspel dus. Dirk koos vanuit de Keller-opening opvallend voor 7.31-27×27 waardoor het speltype overging in een Roozenburg-opstelling. Dit speltype vanuit deze opening lijkt meer op zelfmoord. Dus koos de Huissenaar enkele zetten later terecht voor 11.33-28! Jammer dat Dirk het centrum kwijtraakte. Daardoor had hij totaal geen grip op zijn tegenstander. Die bepaalde het spelbeeld in het verdere verloop. En toen Marinus met zwart spelend de strategische velden 27 en 28 in zijn bezit had, werd het toch wel een beetje benauwd voor Dirk. Maar met enkele tactische ruilen kon Dirk alsnog de remise veiligstellen.
Marcel Janssen had zaterdag de taak om hun sterkste speler, Rienk van Marle in bedwang te houden. Uiteraard heeft Marcel heel veel ervaring met dit soort klusjes. Rienk van Marle is met Eric Sanders de animator van het zomertoernooi in Nijmegen. Rienk heeft nog een hobby naast het dammen. Hij schijnt ook aardig met een gitaar overweg te kunnen. Mogelijk een leuk idee om zomertoernooi in Nijmegen dit jaar met een solo-act te openen? De partij die Marcel en Rienk zaterdag speelde, begon veelbelovend met de Tsjegolev opening. Marcel die de zwarte schijven hanteerde, was op zijn hoede. Gebruikelijk is het verloop met 11…11-16. De Huissenaar koos voor 11….05-10 dat leidde tot een grote afbraak variant na 33-28. Marcel werd in de verdediging gedwongen. Marcel liet het centrum aan zijn tegenstander. Maar behoedzaam manoeuvreerde Marcel richting de remise. Een puntje was zijn doel. Missie geslaagd!
Tenslotte werd ons geheime wapen, Jo Weijman weer van stal gehaald. Hij trad als invaller op voor Fleur Kruysmulder, die op haar beurt in het eerste team speelde. Jo Weijman nam het op tegen een andere veteraan Herman Damman. In een laveer partij verwaarloosde Jo zijn linkervleugel. Na een wat vreemde opbouw werd zijn witte schijf op 41 zijn achilleshiel. Daar had hij dus de hele partij ongemak van. Na de nodige herstelwerkzaamheden leek het toch nog wel goed te komen. Na 50….23-28 van Herman, zocht Weijman zijn toevlucht in een plakker, wat resulteerde in een lastig eindspel. Maar als een jonge hond vocht Jo voor een remise. Die inzet werd dan ook beloond met een punt.
Op zaterdag 3 februari gaat de competitie verder met een uitwedstrijd tegen het sterke DES Lunteren. Hoewel zij op een “veilige” achterstand staan van drie wedstrijdpunten, belooft dit een topwedstrijd te worden. Als we deze goed doorkomen, dan gloort er iets moois aan de horizon.